محمدهادی مهدی نیا - عضو گروه شهرسازی دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد
بهزاد بهنامیان - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری موسسه آموزش عالی خاوران
عماد حبشی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری موسسه آموزش عالی خاوران

در الگوهای جدید برنامه ریزی و مدیریت شهری جهانی، اجرای پروژه های مشارکت شهری جایگاه خاصی یافته و یک فعالیت جمعی است .با افزایش جمعیت شهرها و روند رو به رشد شهر نشینی در ایران، پرداختن همه جانبه به زندگی شهرنشینی اعم از امور اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، عمرانی و حتی سیاسی مستلزم مشارکت اجتماعی مردم مبتنی بر مشارکت آگاهانه، اداری و داوطلبانه می باشد. از دیدگاه صاحب نظران مشارکت مردمی در شهر فقط به پرداخت هزینه های مدیریت شهری منحصر نمی شود بلکه مناسب است مردم در فرآیند تصمیم گیری ها و تصمیم سازی که به طور مستقیم در کیفیت زندگی آنها تاثیر گذار است، سهیم باشند. در مقاله حاظر به بررسی الگوهای مختلف برنامه ریزی مشارکتی پرداخته ودیدگاه حاکم بر برنامه ریزی شهری، نظریات، مدل های مشارکتی، ویژگی های نظام های مشارکتی در برنامه ریزی و مدیریت شهری رامورد بررسی قرار می گیرد. در این مقاله سعی شده است تا اولا نقش هایی که مردم در مشارکت اداره امور شهر مشهد داشته اند شناسایی شود و دوما این نقش ها را به ترتیب میزان مشارکت بیشتر مردم اولویت بندی نموده و از این طریق نقاط ضعف وقوت مشارکت مردم را شناسایی شود. هدف اصلی این مقاله یافتن نقش ها و میزان مشارکت مردم در اداره امور کلانشهر است.

مشارکت های مردمی ، توسعه شهری ، مدیریت شهری