بررسی سورویوال بیماران مبتلا به کانسر پستان در تبریز شمالغرب ایران

مقدمه:سرطان پستان اولین سرطان در بین زنان در ایران بوده و حدود 24/4% کل بدخیمی ها و با انسیدانس 17/8 و ASR 6.23در سال 2006 میباشد .با وجود این مطالعات کافی در مورد علایم بالینی و بقا و مرحله بندی وسن بروز بیماری انجام نشده است. بنابر این امکان هر نوع برنامه ریزی و پیشگیری در این مورد برای کاهش بار بیماریغیر قابل بررسی میباشد. هدف از این مطالعه بررسی بقای بیماران مبتلا به سرطان پستان و عوامل دخیل در ان درناحیه شمالغرب ایران میباشد. در مطالعات قبلی بقای سه و پنج ساله بیماری در تهران به ترتیب % 76 و 58 % بوده است.روش و بیماران:در این مطالعه پرونده بالینی 271 بیمار مبتلا به سرطان پستان از سال 87-67 مورد مطالعه قرار گرفت .سن – اندازه تومور- تعداد غدد لنفی گرفتار- وضعیت گیرنده های هورمونی و محل متاستاز و بقای بیماری با استفاده از نرم افزار SPSS مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج:سن متوسط 48 (26-82 52 (نفر زیر 40 سال سن داشته . – از نظر غدد لنفی 5/53% مثبت و 27/5% منفی بوده - گیرنده مثبت استروژن و پروژسترون 116 مورد و منفی 104 و 103 موردگزارش گردید. 109 نفر پرهمنوپوز و 83 نفر پست منوپوز و 43 نفر با وضعیت ناشناخته بوده است. در 36/1% موارد اندازه تومور 4 <سانتیمتر ودر 9/5% موارد 2> سانتی متر بوده است. 51/1% موارد در سیر بیماری دچار متاستاز گردیدند 6/26%) احشایی و 24/5% استخوانی و 1/4% موارد هر دو. (در پیگیری 15 ساله 52 نفر فوت نمود .انالیز بقا نشان دهنده سورویوال یک -سه – پنج و هفت ساله 86-81-79 و 76% و نیز نشان دهنده پیش اگهی بهتر در سن بالای 40 بوده است.بحث ونتیجه گیری:بقای بیماران مبتلا در حد کشورهای منطقه و کمتر از کشورهایی مانند امریکا و اروپا می باشدو احتیاج به بررسی و پیگیری و تشخیص زودتر را میطلبد. سن کمتر از 40 ممکن است عامل پیش اگهی بد در بیمارانمنطقه باشد.