نقشه برداری معکوس آگزیلا در بیماران کانسر پستان

مقدمه:دیسکسیون لنفاوی آگزیلا غالبا با عوارضی همراه است که لنفادم از مربیدیتی های مهم آن محسوب می شود.همانطور که میدانیم مسیر های لنفاتیک پستان و اندام فوقانی در بسیاری بیماران میتوانند دارای ساختمان آناتومیکمجزایی در آگزیلا باشند. در نقشه برداری آگزیلا افتراق مسیرهای لنفاتیک پستان از مسیرهای لنفاتیک اندام فوقانیمیسر شده و قاعدتا میبایست بکار گیری این روش منجر به کاهش لنفادم گردد.روش کار: این مطالعه آینده نگر از سال 1389 تا 1391 روی 10 بیمار کانسر پستان که در کلینیک درگیری N1داشته و کاندید دیسکسیون لنقاوی آگزیلا بودند صورت گرفت.پس از باز شدن حفره آگزیلا 2 تا 5 میلی لیتر از رنگآبی در سطح قدامی بازوی همان سمت برای تعیین مسیرهای لنفاتیک اندام بطور زیر جلدی تزریق شد.در طیدیسکسیون آگزیلا مسیرها و گره های لنفاتیک تا حد امکان دستنخورده نگهداشته شد.نتایج: مسیرهای لنفاتیک در 7) 70% نفر از 10 نفر) بیماران یا بسیا نزدیک و یا داخل منطقه دیسکسیون بودند. در مطالعه ما نقشه برداری معکوس آگزیلا در 30% (3 نفر از 10 نفر) موارد مسیرهای لنفاتیک بازو با پستان تداخل نداشتهو حفظ شدند.بحث: اگر چه روش انجام نقشه برداری معکوس آگزیلا مشکل نیست اما بدلیل واریاسیونهای وسیع آناتومیک بیمارانبرای دستیابی به نتایج بهتر لازم است که حجم نمونه افزایش یابد. از محدودیت های این روش در صد قابل توجهتداخل و همپوشانی مسیرهای لنفاتیک در برخی بیماران است.