بررسی میزان آگاهی زنان باردار نسبت به ابتلا سرطان پستان در دوران بارداری

Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 353

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ICBCMED08_144

تاریخ نمایه سازی: 29 فروردین 1397

Abstract:

مقدمه: سرطان پستان دومین سرطان شایعی است که در همراهی با حاملگی دیده می شود. انجام معاینات ماهیانهتوسط خود فرد و نیز معاینات کلینیکی دوره ای توسط کادر آموزش دیده می تواند در مراحل اولیه، بیماری را مشخصنماید. با توجه به امکان بروز سرطان پسته در دوران بارداری، این مطالعه با هدف تعیین آگاهی زنان باردار نسبت بهابتلا به سرطان پستان در دوران بارداری انجام می شود .محمودی و همکاران ( 2002 ) مطالعه ای در مورد انجامخودآزمایی پستانها در شهر تهران انجام داده اند. تنها 6 % این افراد خودآزمایی پستانها را به طور منظم و ماهیانه انجاممی دادند. این مطالعه نشان داد که اطلاعات و رفتارهای زنان در مورد سرطان پستان ضعیف می باشد و نیاز به پیگیری دارد.باستانی و همکاران ( 1994 ) مطالعه ای تحت عنوان بررسی آگاهی، نگرش و رفتارهایشان نسبت به سرطان پستان درجمعیت عمومی انجام دادند. تنها نیمی از این افراد خود آزمایی پستانها را ماهیانه انجام می دادند و بر این عقیده بودندکه سرطان پستان بیشتر تحت تاثیر عوامل خارجی می باشد تا عوامل داخلی .مدانات و همکاران ( 2002 ) مطالعه ای درمورد بررسی آگاهی زنان در مورد فاکتورهای خطر ساز و روشهای غربالگری در عمان انجام دادند. اطلاعات بدستآمده از این مطالعه نشان داد که آگاهی افراد با وجود سابقه این بیماری در بستگان ارتباط مستقیم دارد.مطالعه دیگری توسط امیر علی اکبری و همکاران ( 2012 ) به منظور بررسی آگاهی و عملکرد زنان باردار نسبت به ابتلاسرطان پستان در دوران بارداری انجام شد .در این مطالعه تنها 12/1 % افراد در زمان بارداری معاینه پستان را انجام داده بودند. این مطالعه نشان داد میزان آگاهی و عملکرد در زنان باردار در حد مطلوب نبود.نتیجه گیری: از آنجایی که آگاهی زنان باردار نسبت به بروز سرطان پستان در بارداری بسیار کم است نیاز به آموزشدر خصوص انجام صحیح معاینات و آزمایشات غربالگری در طی بارداری می باشد.

Authors

فرنگیس شریفی

دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

ایوب غفوریان

دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

سهیلا نورایی

دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی