نقش هاپتوگلوبین در تشخیص و درمان سرطان پستان

سرطان پستان شایعترین بدخیمی با بیشترین شیوع در میان زنان جوان در سراسر جهان است. تشخیص سرطان درمراحل اولیه درمان و یا حتی قبل از ابتلا می تواند شیوع این بیماری را تا حد زیادی کاهش دهد. میزان پروتیین هایفاز حاد از جمله هاپتوگلوبین در بسیاری از بیماری ها از جمله سرطان افزایش می یابد و همراه با تغییرات کمی درغلظت پروتیین های فاز حاد، ساختمان بخش کربوهیدراتی (گلیکوزیلاسیون) آنها نیز در بیماریها و در حالت هایپاتوفیزیولوژیک تغییر می کند. مطالعات انجام شده بر روی میزان گلیکوزیلاسیون هاپتوگلوبین، بیانگر بالا بودن سطحهاپتوگلوبین در تعداد زیادی از سرطان ها از جمله سرطان پستان بوده است و ارزیابی سطح سرمی و میزانگلیکوزیلاسیون هاپتوگلوبین می تواند اطلاعاتی از روند بیماری سرطان پستان فراهم آورد که در درک فرآیندپاتولوژیک مفید است علاوه بر آن می تواند بعنوان یک تست در تشخیص و پیگیری مراحل سرطان و یا بررسی پاسخبه درمان مورد استفاده قرار گیرد. از طرفی هاپتوگلوبین یک پروتیین متصل به هموگلوبین است که توسط ژن HPکدگذاری می شود و دارای خواص آنتی اکسیدانی بوده و پلی مورفیسم آن از 2 آلل (HP1, HP2) با ساختارهای متفاوت تشکیل شده است.مطالعات نشان می دهند ظرفیت آنتی اکسیدانی HP1 برای مهار استرس اکسیداتیو بیشتر از HP2 است و بهمین دلیل ذخایر آنتی اکسیدانی مانند ویتامین ث در افراد با آلل HP2 کمتر از HP1 است و افراد دارای آلل HP2 بیشتر در معرض سرطان ها از جمله سرطان پستان قرار می گیرند.نتایج حاصل از مرور مقالات بر اهمیت نقش هاپتوگلوبین در تشخیص و درمان سرطان تاکید می کنند.