بیان بیومارکرها در خون وبافت بیماران سرطان پستان

Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 524

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ICBCMED08_340

تاریخ نمایه سازی: 29 فروردین 1397

Abstract:

مقدمه : خون محیطی و بافت توموری بیماران سرطان پستان برای ردیابی بیومارکرها مورد بررسی قرار داده شد.ویژگی ترانس کریپتاز معکوس با استفاده از روش واکنش زنجیره ای پلی مراز (RT-PCR) برای شناسایی نشانگرهای زیستی در خون و بافت نشان داده شده است. در این مطالعه، بیومارکرهای ki67، آنتی ژن کارسینوژن جنینی CEA، سیتوکراتین CK19، موسین MUC1، ماموگلوبین انسانی hMAM، گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی انسانی HER2/erbβ2، گیرنده های استروژن ERα/ERβ و C-myc، در خون و بافت بیماران سرطان پستان مورد بررسی قرار گرفت و بیان بیومارکرها مقایسه شد. نمونه ها وروش کار: برای بررسی بیان بیومارکرها با استفاده از روش RT-PCR به وسیله پرایمرهای اختصاصی در نمونه های خون و بافت از 50 بیمار دارای سرطان پستان داکتال و لوبولار تهاجمی قبل از شروع درمان استفاده شد. در این مطالعه، 31 نمونه فرد سالم به عنوان کنترل منفی نیزبررسی شد.نتایج: بیومارکر MUC1 در نمونه های خون افرادبیمار و سالم بیان یکسان داشت. بیان ERβ در همه نمونه ها مشاهده نشد. تنها erbβ2 ، Her2 و c-myc20؛ 95 و 90 درصد به ترتیب در بیماران سرطان پستان مشاهده شد. hMAM ،ERα ،ki67 ،mRNA CK19 و CEA در نمونه خون افراد نرمال نیز مشاهده شد در حالیکه میزان ki67 ،mRNA CEA و hMAM در خون و بافت بیماران سرطانی بیشتربود. جالب توجه است که هیچ تفاوت مشخصی بین بیومارکرهای خون و بافت مشاهده نشد به جز این که میزان بیان mRNA پروتوآنکوژن erbβ2 در سلول های سرطانی بافت توموری به میزان قابل توجهی بالاتر از خون آن هاست. نتیجه نهایی: به غیر از mRNA MUC1 که نمی تواند مارکر ردیابی قابل اطمینانی در خون محیطی بیماران سرطان پستان باشد، سایر بیومارکرها می توانند به عنوان فاکتور کشف یا ردیابی برای سرطان پستان مورد استفاده قرار گیرند. بافت و خون انسان منبع فراوانی از بیومارکرها هستند که مطالعه روی تعداد زیادی از بیماران با استفاده از این بیومارکرها با ارزش پیش آگهی یا تشخیصی باید در بررسی های آینده مورد توجه قرار داده شود.

Authors

ندا معززی

بخش بیولوژی مولکولی، انستیتو پاستور ایران

مانا علومی

بخش بیولوژی مولکولی، انستیتو پاستور ایران

ماریا هاشمیان

بخش بیولوژی مولکولی، انستیتو پاستور ایران

مانا علومی

بخش بیولوژی مولکولی، انستیتو پاستور ایران