لیلا تقوی - کارشناس ارشد ادبیات نمایشی.آموزش وپرورش شیراز ناحیه ۳

داستان های شاهنامه به دلایلی از قبیل تصاویر حماسی ،پراغراق ،رنگین و نمادین خود ،یکی از کتبی بود که نگار گر میتوانست برای ترسیم تصاویر آن به خیالپردازی ژرف بپردازد و همچنین استقلال خود را در تصویر سازی حفظ نماید.گزینش موضوعات معین برای تصویر گری و باز آفرینی و بررسی و مطالعه مداوم آن ها منجر به تثبیت برخی طرح ها و نقوش ترکیب بندی وعلایم مشخص تصویری می شود. اینک سوال این است که نمادانسانی زال و سیمرغ اساطیری چگونه به تصویردرآمده است با مراجعه به نگاره های مکاتب گوناگون اعصار مختلف و صحنه های ترسیم شده از زال این هدف محقق می شودکه؛ شرح و تصویر چهره زال در طی قرون بدون تغییر مانده است ، و به عبارت دیگر علایمی چون سپیدی موی یا سوار برسیمرغ یا در لانه سیمرغ بر کوه قاف که به شناسایی وی منجر شده همواره ثابت بوده اند. تلاش گردیده تا دراین مقاله به کارکرد نماد تصویری زال و سیمرغ در داستان های مصور دست یابیم.

تصویرسازی، نماد ، نگاره، شاهنامه، زال ، سیمرغ