سیداحمد حسینی کازرونی - استاد زبان ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی بوشهر، ایران
مجتبی نوشادی - دانشجوی دکتری، زبان ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی بوشهر، ایران

با بررسی زندگی بزرگ مرد ادبیات و عرفان ایران زمین متوجه می شویم که از دوران کودکی به نماز و مسایل دینی، علاقه ا ی فراوان داشته و با تربیت در مکتب پدری عالم و فرزانه توانسته مراحل رسیدن به خدا را یکی پس از دیگری طی کند. متوجه می شویم که وجود یک راهنما و مرشد دانشمند در پیشرفت تعالی روح انسان تاثیر فراوان دارد و بعد از پیامبران و امامان، این اولیا الله هستند که می توانند این نقش را به خوبی ایفا کنند.مولانا، نماز را پیوندی می داند که انسان را به پروردگارنزدیک می کند و با آن می توان باطل را ترک کرد. نمازمی تواند پرده های بین خلق و خالق را بردارد و مولانا از کودکی آموخته بود این عبادت را که بهترین راه ملاقات با خداست با ذوق حضور به جای بیاورد. و همچنین با مطالعه و تفکر در این نیایش می توان به رموزی که در ورای همه مخلوقات هست، اندیشید.

اندیشه های دینی، عرفانی، مثنوی معنوی، مولانا، نماز