مطالعه تجربی فرآیند کشش عمیق قطعات مخروطی شکل با استفاده از پدلاستیکی

فرآیند کشش عمیق با لاستیک یکی از روشهای جدید شکلدهی است. در این روش ورق بین سنبه و یک پد لاستیکی که درون یک حفره صلب جای دارد، قرار میگیرد و با تغییر شکل خود به ورق نیرو اعمال کرده و منجر به تغییر شکل در ورق میشود. مهمترین مزیت شکلدهی با لاستیک، ساده بودن آن است. علاوه بر این، هزینه و زمان تولید کم است و همچنین قطعات تولیدشده با این روش نسبت به کشش عمیق، کیفیت بهتر و دقت ابعادی بالاتری دارند. در این پژوهش، تولید قطعات مخروطی شکل با استفاده از فرآیند کشش عمیق به کمک لاستیک، توسط آزمایشهای تجربی بررسی شد. تاثیر اصطکاک به عنوان یک پارامتر بسیار مهم و تاثیرگذار در فرآیند، مورد مطالعه قرار گرفت. برای این منظور، شرایط روانکاری مختلف مابین سطوح تماس ورق و ماتریس و همچنین ورق و لاستیک در نظر گرفته شد که شامل تماس خشک، استفاده از گریس و نیز روانکاری هم زمان توسط گریس و چندلایه فیلم تفلون است. ورق مورداستفاده از جنس آلیاژ آلومینیوم 1050 با ضخامت یک میلی متر است. نمونه های آلومینیومی دیسک شکل با قطر 42 میلی متر مورد آزمایش قرار گرفتند. عمق کشش قالب 25 میلی متر است. شرایط اصطکاکی تاثیر قابل توجهی بر تغییر شکل ورق آلومینیومی دارد. به طوریکه عمق کشش نمونه ها و محل پارگی آن ها بسته به نوع روانکار مورداستفاده تغییر نمود. علاوه بر این، نتایج نشان دادند که در صورت طراحی صحیح قالب و استفاده از روانکار مناسب می توان قطعات با عمق کشش زیاد را بدون پارگی تولید نمود.

Keywords:

شکل دهی به کمک لاستیک , کشش عمیق , آلومینیوم , روانکاری