واکاوی نمادهای وطن و آزادی درشعر محمود درویش

محمود درویش، شاعر آرمان فلسطین و شاعر سرزمین های اشغالی است، مبارز رنج کشیده ای که از کودکی رنج آوارگی، تبعید، زندان و دوری از وطن همچون همزادی اورا همراهی میکردند و تاثیر این رنج بر تمامی سطور و واژگان شعرش تاثیر گذاشت. محمود درویش شاعر آرمان فلسطین و نبض تپنده ی آن به عنوان شاعری آزاده، از نمونه هایی است که همواره با سروده های حماسی و آزادی خواهانه ی خود از همان روزهای نخست قدم در میدان مبارزه نهاده و در طول حیات ادبی خود از هیچ تلاشی برای دستیابی به آزادی و بیداری اذهان عمومی در برابر اهداف استعمارگران دریغ نورزید در این پژوهش نمادهای دو ویژگی عمده اشعار وی بررسی شده است. ویژگی اول اشعار وی که مملو از نمادهای میل و علاقه به وطن و محبوب است و ویژگی دوم استفاده از نمادها، اسطوره ها و قصه های شعرگونه برای رهایی از حصار سانسور اسراییل جهت بیان اندیشه ها و ستایش آزادی است. وطن معشوق اولین و آخرین اوست که با رمزهای متعدد از پر بسامدترین مفاهیم شعری او به شمار می رود، به گونه ای که وی به مرز پرستش وطن می رسد و آن را به زیباترین وجه ممکن وصف می کند. گاهی وطن را در قالب زن توصیف می کند و گاه باغهای پرتقال، زیتون، دریا، محبوب دل، درختان و پرندگان را در توصیف وطنش می سراید. آزادی از دیگر مضامین شعری اوست، که با نمادهای گوناگونی از قبیل: مبارزه و پایداری، دعوت به انقلاب، امید به آینده و جانفشانی در راه آزادی وطن و... همراه با رمزهای مختلفی در سروده هایش که غالبا فریاد آزادی خواهی است، در این پژوهش تلاش شده است که با استفاده از روش توصیفی و کتابخانه ای به بررسی نمادهای وطن و آزادی در شعر محمود درویش پرداخته شود.

Keywords:

محمود درویش , نماد شعر مقاومت , وطن , آزادی