قاعده الواحد و رابطه آن با عمومیت قدرت الهی

ازجمله قواعد فلسفی در باب علیت، قاعده معروف الواحد است که با اصل سنخیت علت و معلول ارتباط تنگاتنگ دارد. این قاعده مورد قبول همه حکما ی قدیم یونان تا حکمای متا خر اسلامی می باشد ، ابن سینا این قاعده را از نظر وضوح وروشنایی نزدیک به بداهت دانسته با وجود این قاعده مذکور نزد متکلمان زیادی مورد مخالفت قرار گرفته است. مبنای اساسی مخالفت متکلمین با قاعده الواحد هویت دینی دارد و اعتقاد آنها بر این است که در صورت پذیرش این قاعده و منطبق نمودن آن بر فاعلیت خداوند متعال لوازمی که از نظر دینی دارای مشکل است حاصل می گردد. مهمترین مشکلی که از نظر اصحاب علم کلام این قاعده می تواند ایجاد نماید به چالش کشیده شدن عمومیت و مطلق بودن قدرت حق تعالی است. هدف در مقاله حاضر بیان این قاعده و بررسی این چالش است. نویسنده در مقاله حاضر با روش توصیفی تحلیلی با مراجعه به منابع فلسفی و کلامی تلاش می کند تا نشان بدهد که قاعده الواحد عمومیت قدرت خداوند را مورد چالش قرار نمی دهد

Keywords:

واحد , قدرت , سنخیت , ابن سینا