آمایش امنیتی جغرافیایی مرز و پردازش آن در محیط سیستم اطلاعات جغرافیا (GIS)

امروزه آمایش فضایی– مکانی با در نظر گرفتن ظرفیت ها و پتانسیل های هر نقطه مرزی امکان پذیر شده است. زیرا که کنترل فیزیکی مرزهای یک کشور پهناوری مثل ایران با وجود مورفولوژی متنوع همچون مرز آبی، بیابانی، کوهستانی و... بسیار مشکل می باشد و از طرفی دیگر وجود خطرهای متفاوت در مرزهای کشور مانند قاچاق مواد مخدر از افغانستان، قاچاق کالا از عراق و ... نیاز به یک آمایش مرزی به لحاظ جغرافیایی ضروری م یباشد تا از این طریق امنیت مرزی را در هر یک از مناطق ایران به صورت ویژه برنام هریزی و مدیریت کرد. بنابراین از طریق آمایش مرزی است که می توان تعادل امنیتی را برقرار ساخت. امنیت پایدار مرزها، به کلیه اقدامات عملی نظامی و غیرنظامی در فراهم نمودن زمینه و بسترهای لازم امنیت در سطوح مختلف جامعه، به ویژه برای مناطق مرزی و مرزنشینان در جهت ایجاد محیطی امن برای مردم محلی و دول تها، ضمن ارتقای کیفیت زندگی و ایجاد رضایتمندی مردم محلی زندگی تمامی افراد جامعه را از هرگونه تعدی و تعرض از ناحیه مرز مصون می دارد. دسترسی به توسعه پایدار، تنها از طریق استفاده مناسب از اطلاعات فراهم میگردد و بدون وجود اطلاعات پایه منطقه، خصوصاً در یک محیط وابسته به مدیریت اطلاعات، امکان تصمیم گیری مناسب، درست و بهینه میسر نمی گردد و در اینجا است که نیاز به سیستم اطلاعات جغرافیایی و تهیه پایگاه داده اطلاعات مکانی، به عنوان یک شرط لازم و ضروری برای توسعه مطرح می گردد. سیستم اطلاعات جغرافیا به دلیل نگاه یکپارچه به ماهیت فضایی- مکانی و تلفیق داده های کمی- کیفی اهمیت خاصی دارد. به همین دلیل در تحقیق حاضر سعی شده است تا قابلیت های GIS و کاربردهای آن را در مدیریت بهینه فضای ملی با نگرش آمایش سرزمین بررسی شود. روش تحقیق در این پژوهش از نوع اکتشافی، همبستگی، اسنادی، ادبیات نظری مرزها و امنیت مرزی با GIS را مورد مطالعه قرار داده و در نهایت به ارائه نتیجه گیری و راهکارهای راهبردی برای امنیت مرزی می پردازد.

Keywords:

آمایش , امنیت , مرز , سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS