جواد قانع - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم خاک، دانشکده منابع طبیعی و کویر شناسی، دانشگاه یزد
حمیدرضا عظیم زاده - دانشیار، دانشکده منابع طبیعی و کویر شناسی، دانشگاه یزد
سمیه قاسمی - استادیار، دانشکده منابع طبیعی و کویر شناسی، دانشگاه یزد
اصغر مصلح آرانی - دانشیار، دانشکده منابع طبیعی و کویر شناسی، دانشگاه یزد

بخش وسیعی از کشور ایران در ناحیه خشک و نیمه خشک قرار دارد، از این نظر در هنگام وزش بادهای دایمی و فصلی، استان های متعددی در معرض هجوم ماسه های روان هستند. یکی از روش های تثبیت ماسه های روان، استفاده از مالچ با منشا زیستی است. به تازگی، استفاده از میکروارگانیزم ها جهت تولید مواد پرکننده منافذ و افزایش اتصال ذرات شن برای تثبیت ماسه های روان با استفاده از روش های بیولوژیکی مورد توجه قرار گرفته است. برخی باکتری ها با فعالیت های بیوشیمیایی خود می توانند با ایجاد یک ساختار شبکه ای، پلی میان ذرات شن برقرار نموده و آن ها را به یکدیگر متصل نمایند که منجر به افزایش مقاومت خاک می گردد. در پژوهش حاضر به بررسی امکان تولید مالچ از گونه های مختلف باکتری و معرفی چند گونه سیمان کننده خاک پرداخته شده است. بر اساس نتایج به دست آمده و باتوجه به توانایی بیشتر گونه Pasteurii در افزایش تولید آنزیم اوره آز، استفاده از آن در تثبیت ذرات ماسه های روان توصیه می گردد

آنزیم اوره آز؛ باکتری؛ رسوب زیستی؛ مالچ