پرویز نصیرخانی - دانشگاه پیام نور زاهدان
صابر گلشنی پور - دانشگاه پیام نور زاهدان

هر برنامه اقتصادی،اجتماعی دارای شرایط خاص خود جهت تدوین و اجرا ست که ممکن ا ست با شرایط برنامه های دیگر متفاوت باشد.هیچ برنامه ریزی علمی قابل اجرا نیست مگر اینکه شرایط اجتماعی ،اقتصادی ،سیاسی ونهادی برای اجرای آن فراهم شده باشد این بدان معنی نیست که در آغاز برنامه ریزی باید همه شرایط از پیش آماده باشند بلکه قاعده کلی آن است که شرایط به تدریج فراهم شوند و شرط دیگر هر برنامه ریزی این ا ست که در آن آهنگ تو سعه سریع بوده و طبیعت این توسعه،نه به خاطر بهره، بلکه از نیاز های واقعی انسانها و جامعه خود نشات گرفته باشد و نهایتا مهمترین شرایط برنامه ریزی جهت تو سعه آن ا ست که در آن تصمیمهای نهایی بویژه در م سایلی که به طور م ستقیم به تولید کنندگان مربوط ا ست به عهده خود آنها باشد اگر این شرط یعنی شرکت و همکاری و همیاری موثر در تهیه و تدوین و اجرا فراهم نباشد برنامه ریزی کار جمعی نخواهد بود و نمی تواند همه امکانات و توانهای بالقوه اقتصادی ،اجتماعی و طبیعی را به کار اندازد.و به هدف خود که توسعه و رسیدن به وضیعت مطلوب است برسد. نوشتار حاضر به روش توصیفی– تحلیلی و با استفاده از مدل مدیریتی سوات به قلم نگارش در آمده است. هدف شناسایی نقاط قوت و فرصت ها و به فعلیت در آوردن این فرصت ها در سواحل جنوبی مکران با ذکر این پرسش اصلی که مهمترین قابلیت ها و توانهای موجود در سطح منطقه به منظور توسعه کدامند و بر این فرض ا ستوار ا ست که این مناطق از توان طبیعی و موقعیت ژیواکونومی و ژیوا ستراتژیک مهمی برخوردار ا ست که در صورت بهره گیری از این توان زمینه ا شتغال ،افزایش درآمد ،ر شد منطقه ای و ملی ،حفظ محییط زی ست و تو سعه پایدار ،توجه به فرهنگ و حفظ ارزشهای اصیل بومی به منظور وحدت ،افزایش قدرت و اقتدار ملی فراهم خواهد شد.

قابلیت ها و توان ها، شرکت دانش بنیان، توسعه اقتصادی، توسعه پایدار، اقتصاد مقاومتی، سواحل مکران