فاطمه اصغرپوربوساری - دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران
سیدعلی میرابراهیمی - استادیار، گروه فقه و مبانی، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران

همان طور که می دانیم بازپرسی؛ نهادی است که حدود دو قرن مبنای تفاوت اساسی بین نظام های تفتیشی و اتهامی در آیین دادرسی کیفری بوده است، و در چهار دهه گذشته، موضوع چالش ها و انتقادات فراوان قرار گرفته است. نویسندگان قانون آیین دادرسی کیفری ایران علیرغم چالش های علمی و عملی پیش روی بازپرس و تغییرات صورت گرفته در قانون آیین دادرسی کیفری 1392 و 1378 در جهان همچنان به مدل دارای بازپرس معتقد هستند زیرا از دیدگاه آنان وحدت مقام تعقیب و تحقیق و اعطای اختیارات به شخص واحد، باعث تضییع حقوق دفاعی متهم خواهد شد؛ از آنجا که دادستان به عنوان نماینده جامعه، طرف دعوای کیفری محسوب می شود و تعقیب متهم را عهده دار است؛ روشن است که نمی تواند به دلیل فقدان وصف بی طرفی، امر تحقیق و جمع آوری ادله له یا علیه متهم را عهده دار شود. در این نوشتار، به بررسی اختیارات بازپرس در قانون آیین دادرسی کیفری 1392 با نگاهی تطبیقی به قانون آیین دادرسی کیفری 1378پرداخته شده است.

بازپرس، قانون آیین دارسی کیفری 1392، قانون آیین دادرسی کیفری 1378، متهم