آسیب شناسی تشیید مبانی خانواده از منظر بحران در رابطه خاص زناشویی (تحلیلی بر ماده 1104 قانون مدنی)

یکی از رشته های حقوق مدنی که بیش از سایر رشته ها جنبه ملموس و کاربردی دارد، حقوق خانواده است. در این میان حقوق زوجین در زندگی مشترک همواره از مسایل مطرح در حیطه حقوق اشخاص و محل تقابل آراء و دیدگاههای صاحب نظران بوده است. در طول سالیان اخیر زوایای مختلف حقوق و تکالیف زوجین نسبت به یکدیگر که در فصل هشتم از کتاب هفتم قانون مدنی پیش بینی شده است، مورد توجه قرار گرفته و اصحاب قلم و پژوهش را به نگارش های تحقیقی و پردازش های تحلیلی واداشته است و در مواقعی نتایج قابل قبولی حاصل شده که می تواند مبنا و اساس قانونگذاران و مدیران جامعه در تصمیم گیری ها و تدوین برنامه ها قرار گیرد. در ماده 1104 قانون مدنی زوجین به همیاری با یکدیگر با هدف تشیید و تحکیم مبانی و اصول خانواده مکلف شده اند. یکی از مهمترین شاخص های تحقق هدف یاد شده توجه کافی زن و شوهر به مقوله نیاز غریزی و تامین صحیح آن در چارچوب رابطه زناشویی سالم و توام با خرسندی می باشد. این پژوهش بر آن است تا آسیب های بی توجهی به تامین نیازغریزی در زندگی زناشویی و آفتهای سرکوب شدن این ودیعه فطری و آثار سوء آن بر خانواده مورد بررسی قرار گیرد. از مهم ترین فلسفه های تشکیل زندگی مشترک، آرامشگری زن و شوهر نسبت به یکد یگر است. این آرامش به عواملی وابسته است که یکی از بارزترین آنها، رابطه جنسی و زناشویی سالم و رضایت مندانه است. آرامش در زندگی زناشویی یا معلول رابطه جنسی سالم است یا میان آرامش و رابطه جنسی، تلازم وجود دارد و نمی توان آنها را از یکدیگر جدا کرد.در کنار پژوهش در منابع مطالعاتی، تحقیق میدانی با حفظ هویت و در نظر گرفتن شیون افراد صورت پذیرفته است و در کنار آن با برخی صاحب نظران و کارشناسان در این حیطه گفتگو شده است. این پژوهش با مقدمه ای کوتاه آغاز و سپس طی سه گفتار به بررسی نقش محوری زن در رابطه زناشویی و آسیب های بحران رابطه خاص زناشویی بر تحکیم مبانی خانواده و راهکارهای ترمیم و بهبود رابطه خاص زناشویی، پرداخته و در بخش پایانی نتیجه و پیشنهاداتی دراین خصوص ارایه نموده است.

Keywords:

تحکیم خانواده , نیاز غریزی , روابط جنسی سالم و رضایت مند , سرکوب غریزه , طلاق