پوریا نازآفرید - کارشناسی ارشد، حقوق جزا و جرم شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد
ماشااله کریمی - استادیار حقوق جزا و جرم شناسی، دانشگاه آیت الله العظمی بروجردی

امروزه متاثر شدن شکل و شیوه ی زندگی و رفتارهای اجتماعی از گستره ی دگرگونی های تند و روز افزون اجتماعی تا جایی است که رفتارهای بزه کارانه را نیز در نوردیده است و بزه کاران نیز، برای دست یابی به مقاصد خود از این فناوری های جدید و مدرن بهره می جویند. از این رو این نوشتار حاضر تلاش دارد ماهیت سرقت های اینترنتی را که سارق با هک کردن و شکستن قفل ها اقدام به ربودن اطلاعات، مال و داده های قربانیان خود می کند با سرقت های مشمول حد که سارق ربایش را با بهره گیری فیزیکی از دستتان خود انجام می دهد و در صورت اثبات آن انگشتان دستش بریده می شود، مورد بررسی و مطالعه تطبیقی قرار دهد. از این رو نتایج پژوهش نشان می دهد، گذشته از مخالفت بسیاری از فقیهان با مشمول حد دانستن سرقت اینترنتی، در مواردی؛ مانند: حساب های بانکی افراد و ... که افراد دارای نام کاربری و گذرواژه مخصوص خود می باشند و نیز تصریح ماده272 قانون مجازات اسلامی ایران به این که چنانچه سارق مال را با هر وسیله ی بی اراده ی از حرز خارج کند، سرقت او مشمول حد می گردد، بتوان گفت، چون الکترون ها وسیله ی بی اراده ی در دست انسان هستند که سارق می تواند از آن ها برای رسیدن به مقاصد خود بهره ببرد، در چنین مواردی می توان ماهیت برخی سرقت های اینترنتی را با سرقت مشمول حد تطبیق داد و احکام سرقت های نوع اخیر را بر برخی سرقت های اینترنتی بار نمود.

سرقت، سرقت حدی، سرقت اینترنتی، حرز، ربایش فیزیکی