بررسی علل رفتارهای ناایمن انسانی در حوادث منجر به فوت یا آسیب بدنی

سالانه میلیونها حادثه ناشی از کار علاوه بر ایجاد ضایعات و هزینه زمان و اتلاف پول می شود که با استفاده از تدابیر بیمه ای قابل انتقال است، بلکه منجر به آسیب بدنی، معلولیت و یا نهایتا مرگ می گردد که اثر آن بر بخش فعال جامعه، غیر قابل بازگشت است. در تمام دنیا امکان حضور مسیولین ایمنی در هر لحظه و در کنار هر کدام از پرسنل مقدور نیست و از آموزش ها، روش ها و سیستم های مدیریت ایمنی با روش های مدیریتی نرم و حفاظتی سخت برای کاهش خطرات استفاده می گردد. به نظر می رسد که مسیولین ایمنی که انتقال اطلاعات در مورد ریسک را به عهده دارند، نمی توانند صددرصد در این امر موفق شوند و همچنان حوادث منجر به فوت یا آسیب بدنی به وقوع می پیوندد.دارندگان قدرت اعم از کارگزاران دولتی، مدیران و دیگر کسانی که درست و نادرست را تعیین می کنند، به طور کامل از طرز تفکر روانشناسی تنبیه و تشویق حمایت می کنند، آدمهای تحت کنترل این افراد کنترل ناچیزی بر زندگی خود دارند و با تن دادن به کنترل افراد قدرتمندتر، احساس امنیت می کنند، روانشناسی کنترل کننده، اجبارگر، زورگرا موجب ناخشنودی گسترده ای است که به این نتیجه رسیده که کنترل کردن دیگران بهترین راه است. وقتی افراد کاری را که ما می خواهیم انجام نمی دهند، اولین چیزی که به نظر ما می آید، توسل به زور و اجبار است. لازم است بدانیم این رفتارها از کجا آمده و اعتبار و درستی آن را کشف کنیم.مسلما بررسی علل رفتارهای ناایمن و ارایه راهکارهای متناسب با آن جهت تسریع در کاهش حوادث ضروری به نظر می رسد. بی شک نیازها و توانایی شناختی، حافظه، تجربه گذشته، قضاوت و ادراک، هوش عاطفی، هیجانی و اجتماعی در انتخاب رفتار پرسنل و در بروز رویدادهای منجر به آسیب بدنی و فوت موثر می باشد. هر انسانی، مسیولیت خطیری در برابر خود و دیگران دارد تا خود و دیگران را از آسیب، دور و مصون نگه دارد.

Keywords:

حادثه , رفتار(عمل) ناایمن , شرایط ناایمن , ریسک , خطاهای انسانی , خطاهای شناختی , تیوری انتخاب