مهدی عباس طاهر

امروزه مدیریت در سازمان برای نیل به اهداف خود به دنبال استقرار نظامها و سیستمهایی است تا فضای مساعدبرای افزایش بهرهوری را تضمین کند. یکی از مهمترین آنها، سیستم ارزیابی عملکرد کارکنان جهت بررسی رفتارها و قابلیت های آنان و رشد و شکوفایی آن برای رسیدن به اهداف سازمان و شفاف شدن نیازهای آموزشی کارکنان و ارایه بازخورد لازم به آنها میباشد. خلاقیت عبارت است از بهکارگیری تواناییهای ذهنی برای ایجاد یک فکر یا مفهوم جدید. فراگرد ایجاد فکرهای میگویند. در مدیریت سازمان، موفقیت نهایی و حتی نوآوری جدید و تبدیل آن فکرها به عمل و کاربردهای سودمند را گاهی بقاء آن به میزان توانایی برنامهریزان در ایجاد نوآوری و بهکارگیری فکرهای نو بستگی دارد. مهمترین دلیل نیاز به خلاقیت و نوآوری، بروز مشکل است. حل مشکل به دو شیوه حل عقلایی و حل خلاقانه مشکل، میسر است. برای ظهور یک ذهنیت خلاق باید تعریف دقیقی از مشکل ارایه گردد. همچنین زمینه استفاده از راهحلهای گوناگون و سوای از راه حلهای مرسوم، ایجاد شود. همه سازمانها برای بقاء نیازمند اندیشههای نو و نظرات بدیع و تازهاند. افکار و نظرات جدید همچون روحی در کالبد سازمان دمیده میشود و آن را از نیستی و فنا نجات میدهد. برای بقاء و پیشرفت و حتی حفظ وضع موجود، باید جریان نوجویی و نوآوری را در سازمان تداوم بخشید تا از رکود و نابودی آن جلوگیری شود. هدف اصلی این پژوهش بررسی بهرهوری نیروی انسانی و نوآوری و رفع مشکل خلاقانه در سازمانها است

نوآوری، خلاقیت، بهرهوری نیروی انسانی، حل خلاقانه مشکل