اصغر ابوالحسنی هستیانی - دانشیار گروه اقتصاد دانشگاه پیام نور سازمان مرکزی
نرجس اسدی - کارشناس ارشد علوم اقتصادی، دانشگاه آزاد اسلامی ، دانشکده اقتصاد و حسابداری، واحد تهران مرکز
امین حاتمی - دانشجوی دکتری اقتصاد دانشگاه پیام نور

گسترش مباحث مربوط به جهانی شدن و افزایش تجارت بین کشورها به طرح پرسشهای حل نشده بسیاری در اقتصاد کلان منجر شد. یکی از این پرسشها، اثر بازبودن تجاری بر متغیرهای کلان اقتصادی شامل تولید ناخالص داخلی است.به همین علت در این تحقیق به بررسی درجه باز بودن تجاری بر رشد اقتصادی در بازه زمانی1393- 1359 در ایران پرداخته شد.روش تخمین مورد استفاده روش تخمین حداقل مربعات تعدیل شده بوده و نتایج تحقیق حاکی از آن بود که متغیر لگاریتم درجه باز بودن اقتصاد با ضریب 0/14اثرمثبت و معناداری بر رشد اقتصادی بر جای گذاشته است. تجارت بین الملل وسیله ای مهم برای انتقال فن آوری است و لذا گسترش تجارت ، کشورها را قادر می سازد تا به بهره وری بیشتری دست یابند و در نتیجه همه این عوامل،تجارت سبب افزایش رشد اقتصادی می شود

درجه باز بودن تجاری،رشد اقتصادی،حداقل مربعات تعدیل شده،ایران