تجارب نهادها در برنامه های آموزشی مبتنی بر توسعه دینی

پیشرفت و توسعه هر کشور مرهون موفقیت و رشد روزافزون نظام تعلیم و تربیت آن کشور است. در واقع به اعتقاد تمام بزرگان و دانشمندان، آموزش یک جامعه می تواند عامل اساسی برای توسعه، پیشرفت و سعادت آن جامعه باشد؛ و در مراحل بالاتر، با آموزش می توان افرادی کارآمد، با بازدهی مناسب تربیت کرد. اما با توجه به این ضرورت برنامه ریزی آموزش به علت عدم رعایت همه نیاز های جامعه به ویژه بحث های دینی، توسعه آموزش در کشورهای که اکثریت جامعه دیندار هستند دارای کاستی های است که ضرورت توجه به دین و انطباق نظام آموزشی با دین احساس می گردد. که در این پژوهش با توجه به ماهیت موضوع از روش توصیفی- تبیینی با تکیه بر جمع آوری اطلاعات بصورت کتابخانه ای- اسنادی استفاده شده است. براساس بررسیهای موجود در این زمینه نتایج بیانگر این است که پرداختن به حوزه تربیت دینی در نظام آموزشی از عناصر اصلی پیشرفت آموزش و پرورش است، ولی در این مسیر کاستیهایی وجود دارد که با اصلاح آنها میتوان این حوزه در نظام آموزشی را تقویت نمود از جمله آنها میتوان به -1 عدم سنخیت کتابهای درسی در آموزش و پرورش (از نظر طولی و عرضی) -2 ایدیولوژیهای دینی نامتعادل در تمام دروس آموزش و پرورش (مخصوصا در علوم اجتماعی و تعلیمات دینی) -3 تمرکز صرف محتوای درسی کتابهای آموزش و پرورش به مقوله شناختی و غفلت از جنبههای عاطفی - انگیزشی.لذا طبق یافته های پژوهش حاضر تاکید میشود که ضمن استفاده از ایدیولوژیهای دینی باید سعی گردد که تمامی مقولههای برنامه آموزشی را تحت تاثیر قرارداد.

Keywords:

آموزش , برنامه آموزشی , توسعه دینی