بررسی رابطه تفکیک خویشتن و باورهای ارتباطی با راهبرد حل تعارض یکپارچگی دانشجویان متاهل

هدف از این پژوهش حاضر بررسی رابطه تفکیک خویشتن و باورهای ارتباطی با راهبردهای حل تعارض یک پارچگی میباشد این پژوهش توصیفی و از جهت تحلیل داده ها از نوع هم بستگی میباشد جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان متاهل ترم اول مقطع کارشناسی ورودی سال 92-93 مجتمع علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی مشهد میباشد از بین جامعه 147 نفری فوق 106 نفر بر اساس جدول مورگان به عنوان نمونه به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند با استفاده از پرسشنامه های تفکیک خویشتن اسکورن DSI -2 باورهای آیدلسون و اپستاین RBI و سبک های حل تعارض رحیم ROCI-II سنجش واقع شد نتایج حاصل از همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره به شیوه گام به گام حاکی از آن است که وضعیت خود باور به مخرب بودن مخالفت و تفاوت های جنسیتی به صورت مثبت و برش عاطفی توقع ذهن خوانی باور به تغییر ناپذیری و همسر و کمالگرایی جنسی به صورت منفی 12 درصد از متغیر سبک حل تعارض یکپارچگی را پیش بینی کردند بنابراین درمانگران خانواده با استفاده از این نتایج میتوانند با آگاهی از سطح تفکیک خویشتن و شناخت و اصلاح باورهای ارتباطی زوجین آنها را به سوی اتخاذ راهبردهای سازنده حل تعارض رهنمون کنند