روانشناسی سلامت و سالمندی

تلاش در جهت صنعتی شدن و گسترش شهر نشینی و زندگی مکانیزه که لازمه آن قبول شیوه های نوین برای زندگی است، اثر معکوس بر سلامت انسان گذاشته و در ارتباط با مقوله سلامت ابعاد دیگری را مشخص نموده است. یکی از این ابعاد سلامت روان افراد جامعه است. در این بین روانشناسان فعال در زمینه سلامت بیان داشته اند که سالمندی تغییری است که با گذشت زمان صورت گرفته، دارای جنبه های مثبت و منفی بوده و پویایی فرآیند های زیستی،ادراک،رشد و تکامل و بلوغ را در بر می گیرد. فرسودگی روانی زمانی آغاز می شود که فرد خود را سر بار دیگران احساس نماید. گذشت زمان برای فرد سالمند به سرعت در حرکت می باشد، او خود را در پایان راه دانسته و مطرود از جامعه احساس می کند. در حالی که چنین نیست زیرا سالمندی بیماری نیست بلکه مرحله ای از چرخه زندگی است که مسایل رشدی خاص خود رادارد ودرعین حال سالمندی با انباشت خردمندی همراه است وفرصتی است که فرد می تواند تجربیاتش را به نسل های بعد منتقل کند.اریک اریکسون سالمندی را زمانی برای زایندگی می دانست نه دورانی از یاس هدف از این پژوهش این است که با آگاهی از وضعیت روانی سالمندان با ذکر نظریهای روانشناسان و بیان نکاتی از قرآن کریم باعث دستیابی به نیازهای واقعی آنان شده در نتیجه در این پژوهش با بیان یکسری از راهکارها در طول زندگی باعث بالا رفتن کیفیت زندگی و وضعیت سلامت افراد بوده تا در سنین سالمندی نه تنها فرد خود را سر بار جامعه ندانسته بلکه مفید نیز بداند.

Keywords:

روانشناسی سلامت , سلامت روان , سالمندی