علی اکبر سلیمانیان - دکترای مشاوره، استادیار دانشگاه بجنورد، ایران
محود یاقوتیان - دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره خانواده ، دانشگاه بجنورد ، مشاور مرکز آموزشی نابینایان مشهد
مریم بخشی - دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه آزاد قوچان، ایران

مقدمه: هدف این پژوهش، تعیین تاثیر غنی سازی ارتباط بر کاهش دلزدگی زناشویی والدین کودکان آسیب دیده بینایی بود. روش: این پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است. 12 زوج از والدین کودکان آسیب دیده بینایی که فرزندشان در سال تحصیلی 93 – 94 مشغول به تحصیل بودند در دو گروه آزمایش (6 زوج) و گواه (6 زوج) به طور تصادفی قرار گرفتند. متغیر مستقل غنی سازی روابط بود که در 8 جلسه روی گروه آزمایش انجام شد؛ در گروه گواه هیچ مداخله ای صورت نگرفت. ابزار پژوهش پرسشنامه دلزدگی پاینز (CBM) بود. برای تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس توسط نرم افزار spss22 استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش غنی سازی ارتباط به طور معناداری بر دلزدگی زناشویی و مولفه های آن در والدین کودکان آسیب دیده بینایی موثر بوده و والدین در گروه آزمایشی کاهش معناداری را در دلزدگی زناشویی نشان دادند. نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش، می توان روش مداخله ای غنی سازی ارتباط را به عنوان یک روش موثر در کاهش دلزدگی زناشویی والدین دارای کودک معلولیت بینایی و افزایش سطح سلامت خانواده به عنوان یک سیستم، پیشنهاد داد.

دلزدگی زناشویی، غنی سازی ارتباط، آسیب دیده بینایی