مسعود خاکپور - نویسنده مسیول: دانشجوی دکتری مشاوره، دانشگاه بین المللی امام رضا ع ، مشهد، ایران
غلامعلی افروز - استاد ممتاز دانشگاه تهران، ایران
بهرامعلی قنبری هاشم آباد - استاد دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
علیرضا رجایی - دانشیار روانشناسی، دانشگاه آزاد تربت جام، ایران

صمیمیت و احساس به همسر بر سایر کارکردهای روانی و عاطفی آن تاثیرگذار است.هدف این پژوهش بر رسی تاثیر معنویت درمانی خانواده محور بر صمیمیت و احساس به همسر بود.این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون،پس آزمون وپیگیری باگروه کنترل بود که از بین مراجعه کنندگان 6 ماهه تا آذر 93 به کلینیک مشاوره مهرآفرین شهر قوچان بااستفاده ازشیوه نمونه گیری دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی دردوگروه آزمایش 26 زوج و کنترل 27 زوج قرار گرفتند. معنویت درمانی در 10 جلسه برای گروه آزمایش انجام و پرسشنامه های صمیمیت (واکر و تامپسون) و احساس به همسر (الری، فینچام و ترکویتز)و تعارض زناشویی (ثنایی و براتی) در مراحل پیش آزمون،پس آزمون وپیگیری اجرا گردید. داده های پژوهش با استفاده ازشیوه تحلیل واریانس مختلط تحلیل گردید. یافته ها نشان داد که معنویت درمانی خانواده محور باعث افزایش معنی دار صمیمیت (P> 0/001) و احساس به همسر P> 0/001 وکاهش معنی دار تعارضات زوجین P> 0/001 در مرحله پس آزمون و پی گیری شده است. بنابراین معنویت درمانی خانواده محور منجر به رکع واطفزوجینوایجادفرصتی برای پردازش شناختی به بهبود روابط پرداخته وزوجین را دراتحادی دوباره به هم نزدیک و تعارضات آنها را کاهش می دهد.

صمیمیت،احساس به همسر، تعارضزناشویی،معنویت درمانی، شناختی رفتاری