آبوالفضل شمسایی - استاد دانشکده عمران دانشگاه صنعتی شریف
بهرام ثقفیان - عضو هیئت علمی پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری
وحید دهقانی - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران آب واحد علوم و تحقیقات تهران شرکت مشانیر

برآورد توزیع مکانی بارندگی در مقیاس های زمانی مختلف ازمراحل اصلی مطالعات منآبع آب برای تعیین سیلآب طراحی سازه های هیدرولیکی می باشد. موقعیت و تراکم نامناسب ایستگاههای باران سنجی ضرورت برآورد داده های بارش در نقاط فاقد آمار و تعمیم داده های نقطه ای به داده های منطقه ای را نشان میدهد. هر گونه کاستی در برآورد توزیع مکانی بارندگی می تواند از عوامل مهم ایجاد خطا در بکارگیری مدلهای بارش - روانآب در مراحل پیش بینی و طراحی باشد و کاهش عدم قطعیت این مرحله از مطالعات در پیش بینی سیلآبهای حاصل از توفانهای بزرگ دوچندان است. روشهای زمین آمار از جمله روشهای تعیین توزیع مکانی بارش است که با توجه به در نظرگرفتن همبستگی ، موقعیت و ارایش مکانی داده های نقطه ای، مورد استفاده بسیاری از کاربردهای مهندسی هستند. در این تحقیق در محیط GIS روشهای درونیآبی Co-kriging , Kriging , RBF,IDW برای برآورد توزیع مکانی دو توفان بزرگ در حوزه حوضه آبریز سد دز مورد بررسی قرار گرفته و برای ارزیآبی روشهای مختلف از تکنیک اعتبار یآبی تقاطعی (Cross Validation) استفاده شده است. نتایج نشان داد که با مقایسه معیارهای خطا، بررسی چشمی نقشه ها و تحلیل شرایط منطقه در مجموع روشهای کریجینگ نتایج منطقی تری ارائه می دهند.

درونیآبی، بارش، توفان، زمین آمار، بارش - روانآب، GIS