الگوی ساختاری روابط بین ارزش تکلیف،خودکارآمدی وعملکرد تحصیلی دانش آموزان پایه هفتم:نقش واسطه ای اهداف پیشرفت

هدف پژوهش حاضر ،بررسی تاثیر متغیرهای خودکارآمدی ، ارزش تکلیف، اهداف تبحری، رویکرد- عملکرد،اجتناب – عملکرددرعملکرد تحصیلی دانش آموزان به روش مدل یابی معادلات ساختاری بود.220 نفر از دانش آموزان پایه هفتم شهر مشهد به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند.آنان پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر 1982،مقیاس اهداف پیشرفت میدلتن ومیگلی 2000،وخرده مقیاس ارزش تکلیف پنتریچ وهمکاران (1991)راتکمیل کردند .نتایج پژوهش نشان داد که رابطه ی بین معدل با اهداف تبحری ، با اهداف عملکردی، با اهداف اجتنابی ، با ارزش تکلیف و با خودکارآمدی در سطح 0/01 معنی دار هستند. اهداف تبحری و عملکردی به صورت مستقیم و مثبت بر عملکرد تحصیلی تاثیر دارند اما اهداف اجتنابی اثر مستقیم منفی را بر روی عملکرد تحصیلی دارد. ارزش تکلیف ،اثر مستقیم معنی دار بر روی اهداف تبحری وعملکردی دارد، و اثر مستقیم منفی بر روی اهداف اجتنابی دارد.ارزش تکلیف به واسطه ی اهداف تبحری و اهداف عملکردی اثر غیر مستقیم مثبت بر روی عملکرد تحصیلی دارد، در حالی که ارزش تکلیف به واسطه ی اهداف اجتنابی اثرغیر مستقیم مثبت بر روی عملکرد تحصیلی دارد. اثر غیر مستقیم خودکارآمدی به واسطه ی اهداف اجتنابی بر عملکرد تحصیلی مثبت و معنی دار بودوخودکارآمدی به واسطه ی اهداف تبحری اثر غیر مستقیم بر عملکرد تحصیلی داشت. در حالی که اثر مستقیم وغیرمستقیم خودکارآمدی به واسطه ی اهداف عملکردی بر عملکرد تحصیلی معنادار نبود.

Keywords:

خودکارآمدی , ارزش تکلیف , اهداف پیشرفت , عملکرد تحصیلی