اثربخشی شادکامی بررضایت از زندگی مادران کودکان کم توان ذهنی

هدف پژوهش حاضر اثربخشی شادکامی بررضایت از زندگی مادران کودکان کم توان ذهنی بود.پژوهش از نوع شبه آزمایشی وجامعه آماری کلیه مادران دانش آموزان کم توان ذهنی مقطع ابتدایی شهرستان تربت جام در سال تحصیلی 93-94 که تعداد40 نفر 20 نفر گروه آزمایش و ( 20نفر گروه کنترل ) با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند .پس از اجرای پیش آزمون گروه آزمایش 8 جلسه 45 دقیقه ای تحت آموزش شادکامی قرار گرفتند و سپس پس آزمون اجرا گردید و پرسشنامه رضایت از زندگی مورد استفاده قرارگرفت .از آزمون تحلیل کواریانس جهت تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد که : آموزش شادکامی باعث افزایش رضایت از زندگی می شود.

Keywords:

شادکامی , رضایت از زندگی , کم توان ذهنی