اثربخشی طرحواره درمانی بر طرحواره های ناسازگار ایثار و اطاعت مادران

طرحواره ها مجموعه ای از باورها، خاطرات، تصاویر ذهنی، احساسهای بدنی و احساسهای عاطفی درباره یک موضوع می باشد که از سالها قبل شکل گرفته، ناکارآمد، ناسازگار و برای بقای خود می جنگند. این طرحواره ها، چگونگی تفکر، احساس، رفتار و نحوه ارتباط با دیگران را تعیین می کنند. بیمارانی که طرحواره هایشان در حوزه دیگرجهت مندی قرار دارد، به جای رسیدگی به نیازهای خود به دنبال ارضای نیازهای دیگران هستند. تمرکز افراطی بر تمایلات، احساسات و پاسخ های دیگران به گونه ای است که نیازهای خود فرد نادیده گرفته می شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر طرحواره های ناسازگار اولیه حوزه دیگرجهت مندی(ایثار و اطاعت) مادران بوده است. روش:تعداد28 نفر از مادران با روش نمونه گیری هدفمند از مادران دبستان دخترانه ابتدایی انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه 14نفره ی مداخله و کنترل گمارش شدند. آزمودنی ها در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون، با مقیاسهای طرحواره یانگ(حوزه دیگرجهت مندی) مورد سنجش قرار گرفتند. گروه مداخله به مدت 10 جلسه آموزش طرحواره درمانی دریافت کردند. داده ها با روش تحلیل کوواریانس مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها نشان دادند، گروه مداخله نسبت به گروه کنترل در کاهش طرحواره های ناسازگار اولیه حوزه دیگرجهت مندی(اطاعت و ایثار) تفاوت معنا داری دارند. نتیجه گیری : طرحواره درمانی در بهبود طرحواره های ناسازگار اولیه حوزه دیگرجهت مندی مادران موثر است.

Keywords:

طرحواره درمانی , طرحواره های ناسازگار ایثار و اطاعت