تلفیق مدل بهینه سازی کنترل سیلآب در مخازن سدها با مدل پهنه بندی و تعیین خسارت سیلآب در رودخانه پایین دست

وجود عدم قطعیت ها و عدم صراحت های مختلف در براورد سیلآبهای ورودی به مخازن سدها و نحوه خروج بهینه آنها برای کنترل سیلآب باعث شده است در برخی از مواقع سدها به عنوان یک کاهش دهنده پیک سیلآب، به خوبی عمل ننمایند و در پایین دست آنها سیلآبهای مخربی به وجود اید. ضمن اینکه ایجاد آمادگی در حجم مخزن قبل از ورود سیلآب از عوامل مهم در مدیریت بهینه مخازن در شرایط سیلآبی می باشد. در این مقاله بهینه سازی هیدروگراف خروجی از مخازن سدها به عنوان یکی از راهکارهای مناسب برای مدیریت و کاهش خسارات سیلآب مورد توجه قرار گرفته است مدل بهینه سازی بهره برداری از مخازن سری در مقیاس زمانی ساعتی تهیه شده و با ایجاد ارتباط بین این مدل کوتاه مدت با مدل برآورد خسارت سیلآب، نحوه خروج بهینه سیلآب از مخزن بر پایه تراز مخزن در شرایط سیلآبی ارائه شده است با شبیه سازی اطلاعات سیلآبهای گذشته، هیدروگراف های ورودی به مخازن با دوره های بازگشت مختلف تعیین شده است میزان خسارت سیلآب با تعیین پهنه سیلآب با مدل هیدرولیکی و مشخص نمودن کاربری ها در دشت سیلآبی محاسبه شده و با تعریف ان به عنوان تآبع خسارت در مدل کوتاه مدت بهره برداری ازمخزن، هیدروگراف خروجی از مخزن با حداقل نمودن مقدار خسارت پایین دست بهینه شده است. بهینه سازی با استفاده از الگوریتم ژنتیک با هدف حداقل نمودن خسارات و رعایت قیود بهره برداری در مدل انجام شده است. بهینه سازی با استفاده از الگوریتم ژنتیک با هدف حداقل نمودن خسارات و رعایت قیود بهره برداری در مدل انجام شده است نتیجه اجرای مدلهای تهیه شده برای سامانه های رودخانه - مخزن سدهای دز و بختیاری نشان دهنده کارایی مناسب مدلها در کاهش خسارت سیلآب در بازه رودخانه پایین دست می باشد

Keywords:

سامانه رودخانه - مخزن , خسارت سیلآب , بهره برداری کوتاه مدت , بهینه سازی , سدهای دز و بختیاری