اثربخشی آموزش گروهی خودگویی های درونی مثبت بر افزایش شادی و سلامت روان همسران شاهد

جامعه ای سالم است که بتواند افرادش را شاد نگه دارد و شور و نشاط زندگی را در آنان ایجاد کند. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش گروهی خودگویی های درونی مثبت بر شادی و سلامت روان همسران شاهد انجام شد. این پژوهش از سری پژوهشهای شبه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون دو گروهی(آزمایش و کنترل) می باشد. جامعه آماری شامل کلیه همسران شاهد بود که در شش ماه اول سال 93 به کلینیک شاهد منطقه یک مشهد مراجعه کردند، از این جامعه 30 نفر به صورت نمونه گیری در دسترس و مبتنی بر هدف و براساس ملاکهای ورود به پژوهش انتخاب گردید و به دو گروه 15 نفری تقسیم شدند. گروه آزمایش هشت جلسه 90 دقیقه ای آموزش خودگویی های درونی مثبت را دریافت کردند و گروه کنترل آموزشی دریافت نکردند. برای اندازه گیری متغیرها از پرسشنامه شادکامی مونش و پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ-28) استفاده شد. روش تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس و تحلیل واریانس چند متغیری به کمک نرم افزار spss انجام گردید. یافته های حاصل از پژوهش نشان داد آموزش گروهی خودگویی های مثبت اثر معناداری (P<0/05) بر احساس مثبت، تجربه مثبت، احساس منفی، تجربه منفی، نشانه های جسمانی، اضطراب و بی خوابی، عملکرد بد اجتماعی و افسردگی داشت ولی اثر آن بر مولفه های تجربه مثبت و تجربه منفی معنادار نبود. نتیجه می گیریم، آموزش گروهی خودگویی های درونی مثبت بر شادی و سلامت روان همسران شاهد موثر است.

Keywords:

خودگویی های درونی مثبت , شادی , سلامت روان