تاثیر روابط اجتماعى صمیمانه بر بهداشت روان

خانواده اولین وکوچکترین واحد اجتماعی است که شخصیت فرزندان در آن شکل می گیرد وشالوده هویت آنان پایه ریزی می شود .محیط خانواده مهمترین و بادوام ترین عاملی است که در تکامل رشدعاطفی و شخصیت افراد نقش دارد و چگونگی رفتار با محیط ،عکس العمل های عاطفی ،نگرش ها ،اعتقادات و ارزش های فرد را رقم می زند. اگر چه شخصیت افراد و واکنشهای عاطفی و روانی آنها در سنین مختلف و در مراحل رشد ، تکامل یافته و دستخوش تغیراتی می شود ولی تاثیرات اولیه محیط خانواده ، چار چوب اولیه شخصیت افراد را بنا می نهد. بنابراین ارتقاء سلامت روانی و عاطفی یکی از مولفه های مهمی است که در کانون خانواده باید مورد توجه قرار گیرد. بهداشت روان از ویژگیهای زندگی سالم میباشد و برای دستیابی به آن، اصولی مطرح است که ایجاد روابط صمیمانه اجتماعی از مهمترین آنها به شمار میرود.این پژوهش قصد دارد تا آثار برخورد صمیمانه در خلال انواع روابط اجتماعی را بر سلامت روان با بررسی دو دیدگاه اسلام و روانشناسی معرفی کند. از اینرو، به تطبیق یافته های علمی با آیات و احادیث در این زمینه پرداخته است.پس از بررسیها به دست آمد که برقراری روابط بر پایه محبت، سبب میشود تا آثاری همچون نشاط، آرامش، احساس امنیت، امید و عزت نفس در زندگی افراد نمود پیدا کند که همگی در بالا بردن سطح سلامت روانی جامعه نقش بسزایی دارند. نکته مورد توجه در این مقاله، اثبات دو سویه بودن آثار ایجاد شده برای طرفین رابطه میباشد و این از ویژگیهای منحصر به فرد این اصل است.

Keywords:

روابط اجتماعی , بهداشت روان , نشاط , آرامش , امنیت