ابراهیم علیزاده موسوی - استاد یار- گروه مشاوره- دانشگاه آزاد اسلامی- واحد قوچان- قوچان - ایران
الهه خالقی - دانشجوی کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی- دانشگاه آزاد اسلامی- واحد تربت جام –تربت جام-ایران

پژوهش حاضر به منظور بررسی ارتباط بین میزان ارتباط بین میزان انجام فعالیت بدنی و ورزشی و سطح سلامت روانی دانشجویان پسر انجام شد.روش اجرای تحقیق:در این پژوهش از پرسشنامه ا طلاعات فردی و تست سلامت عمومی 28 سوالی کلبرگ GHQ استفاده شده که بر روی نمونه ای متشکل از 96 نفر به لحاظ اموزشی و تعداد 11 نفر انتقال و مرخص از تحصیل میباشد و نفرات نمونه را 70 دانشجوی پسر دوره کارشناسی دانشگاه تربت جام تشکیل می دهند.این تحقیق از نوع تحقیقات همبستگی و توصیفی می باشد و به صورت میدانی انجام می گیرد نتایج:در پژوهش حاضر ازمودنی ها را دو گروه اصلی ورزشکار و غیر ورزشکار تشکیل می دهند و از ازمودنی در مورد ورزش کردن و رشته ورزشی و مدت زمان فعالیت مستمر فعالیت در آن رشته سیوالاتی شده است و محدودیت زمانی جهت ورزشکار محسوب شدن 3 ماه تعیین گردید . و در نتیجه گیری از مقایسه بین دو گروه ورزشکار و غیر ورزشکار این نتیجه بدست امد که ازمودنی های ورزشکار سلامت روانی مناسبتری نسبت به افراد یا یا آزمودنی های غیر ورزشکار داشتند که در واقع تایید این مطلب که سابقه ورزشی در بالا بردن سلامت روانی ازمودنی ها بی تاثیر نبوده است.و نشان میدهد که سلامت روانی ( فیزیکی ، اجتماعی ) دانشجویان پسر ورزشکار و غیر ورزشکار با هم تفاوت معنا داری دارد و همچنین سلامت روانی ( فیزیکی ، اجتماعی ، .... ) دانشجویان پسر ورزشکار رشته های ورزشی گروهی و انفرادی با هم تفاوت معنی داری دارد.

فعالیت بدنی _ سلامت روانی