بهینه سازی شبکه توزیع آبشهری با استفاده از الگوریتم ژنتیک (مطالعه موردی شهرسلامی)

از آنجا که مطالعه و تحلیل شبکه های توزیع آب شهری در هزینه های احداث و ترمیم بسیار با اهمیت است؛ امروزه رویکردهای بهینه سازی شبکه-های توزیع به سمت کاهش هزینهها با استفاده از روشهای مختلف مدلسازی عددی به پیش میرود. هدف از این پژوهش بهینه سازی شبکه توزیع آب شهر سلامی با استفاده از الگوریتم ژنتیک و مقایسه اقتصادی بین طرح اولیه و بهینه است. بهینه سازی شبکه توزیع آب شهر سلامی با استفاده از الگوریتم ژنتیک و کد نویسی در برنامه متلب و محاسبات هیدورلیکی شبکه توزیع در نرم افزار Epanet مدل میگردد. نتایج مدل سازیهای عددی نشان میدهد که هزینههای برآورد شده در مدل بهینه حدود 32 درصد نسبت به طرح اولیه شبکه توزیع شهر سلامی کاهش یافته است. جواب های الگوریتم ژنتیک در تکرار 300ام به مقدار ثابتی رسید. بررسی قطرهای بکار رفته در دو طرح مختلف حاکی از آن است که در طرح اولیه از قطرهای مختلفی جهت ایجاد شبکه توزیع استفاده شده است؛ به طوریکه در این طرح قطر لوله 300 و 200 میلیمتر متراژ قابل ملاحظه ای را بخود اخنصاص داده است. این در حالی است که در طرح بهینه قطر لولهها به سمت اقطار کوچکتر از 125میلیمتر متمایل میباشند و در طرح بهینه از لوله-های با قطر کمتر متراژ بالاتری استفاده شده و به تبع آن کاهش هزینه های خرید را به دنبال داشته است.

Keywords:

الگوریتم ژنتیک , بهینه سازی , شبکه توزیع , Epanet , MATLAB