ارایه مدلی برای بهبود فرایند تیم سازی با بهره گیری از نظریه های تیم سازی و شخصیت شناسی

از آنجایی که پروژه ساختمانی فعالیتی جمعی است، وجود تیم اثربخش و کارا بر موفقیت پروژه های ساختمانی تاثیر غیرقابل انکاری داشته، و در این رابطه اثربخشی تیم های مدیریتی اهمیت به مراتب بیشتری دارد. برای ایجاد و تشکیل تیم های مدیریتی اثربخش، باید رویه های علمی اتخاذ گردد، چراکه اثربخشی تیم درگرو انتخاب مناسب اعضای آن است. هدف از این پژوهش ارایه مدلی برای بهبود فرایند تیم سازی در پروژه های ساختمانی است. برای این منظور اطلاعات لازم در سه حوزه تیم و تیم سازی، ابعاد شایستگی، نظریه های تیم سازی و شخصیتشناسی گردآوری شده و از پرسشنامه برای جمع آوری اطلاعات میدانی استفاده گردید.از آزمون تحلیل واریانس (ANOVA) و فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) برای تحلیل یافته ها استفاده شده است. در نهایت براساس یافته های پژوهش، مدلی جهت بهبود فرایند تیمسازی ارایه گردید. براساس این مدل، شایستگی مدیر پروژه و مدیر دفترPMO باید در سه حوزه شایستگی فنی، شایستگی رفتاری و شایستگی محیطی بررسی گردد. در ارتباطعدبا شایستگی رفتاریب دیگری شامل نقشهای تیمی و شخصیت شناسی افراد مطرح گردید. در این پژوهش نقش تیمی مدیران پروژه و مدیران دفترPMO براساس مدل بلبین و شخصیت شناسی آنان براساس نظریه مایرز-بریگز (MBTI)، به عنوان بخشی از شایستگی رفتاری، مورد بررسی قرارگرفته است.

Keywords:

پروژه ساختمانی , تیم سازی , شخصیت شناسی , نقش تیمی , نظریه مایرز-بریگز