محمدرضا علی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی و مدیریت ساخت دانشگاه آزاد اسلامی واحد دماوند

صنعت ساخت وساز در پایان فرآیند ساخت وساز امکانات فراوان، گرانقیمت، اختصاصی ارایه میدهد. این یک صنعت دانش بنیاناست که به سطح اطلاعات و دانش ورودی وابسته است. مفهوم مدیریت دانش که موجب ذخیره بیشتر وقت و انرژی و جلوگیری از بازتولید مکرر میشود، در سالهای اخیر به طور فزاینده ای در صنعت محبوب شده و به رسمیت شناخته شده است تا بدین روش بتوان به رضایت مشتریان، زمان بندی بهتر و کنترل هزینه و نوآوری دست پیدا یافت. بااین حال، به دلیل محدودیت زمان و عملکرد فرهنگی صنعت ساخت وساز، گرفتن و انتقال دانش پروژه به خوبی میسر نشده است. مدیریت دانش خوب تنها نتیجه اجرای ابزارهای پیشرفته و پیچیده مدیریت دانش نیست و عوامل انسانی نقش مهمی ایفا میکنند. درعین حال، تحقیق و توسعه غالبا بر مدیریت دانش سازمانی متمرکز بوده است، بنابراین، هدف این مقاله، بررسی پذیرش مدیریت دانش شخصی توسط مدیران پروژه های ساختمانی است که به عنوان حوزه ایی بدون استفاده برای توسعه مدیریت دانش کنونی است. این پژوهش از روش تحلیلی- توصیفی، با جنبه های کاربردی و باهدف شناسایی عوامل لزوم مدیریت دانش شخصی و روش های مدیریت دانش در مدیران پروژه های صنعت ساخت وساز، انجام شده و پرسشنامه ای نیمه ساختاریافته در میان جامعه آماری طبقه ای 30 نفر از مدیران پروژه شرکتهای بزرگ شاغل در صنعت ساخت باسابقه حداقل 8 سال در این حوزه، توزیع و مصاحبه هایی صورت پذیرفته است. روشهای پیشنهادی تحقیق حاضر، به منظور ارایه ترکیب مناسب از راهکارهای سنتی و نوین مستندسازی تجربیات مدیران، استفاده از نرم افزار و سخت افزارهای فناوری اطلاعات و یا تعاملاتی جهت اشتراک دانش در شرکتهای موازی و یا رقابتی به صورت هماندیشیها و همایشها و... ارایه مینماید.

مدیریت دانش شخصی، مدیران پروژه، صنعت ساخت، مستندسازی شخصی