میثم بصیری - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی دماوند

این مطالعه به بررسی نقش مدیریت دانش در بهبود عملکرد در صنعت ساخت و ساز پرداخته است. روش پژوهش توصیفی- همبستگی است و گردآوری داده های کمی با روش توصیفی - پیمایشی به بررسی همبستگی بین متغیرها پرداخته است. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های محقق ساخته است که مولفه های شناسایی شده پس از مصاحبه ساختارمند با خبرگان در عرصه مدیریت، روایی آن به تایید نهایی رسیده است و پایایی آن از طریق ضریب کرونباخ مقدار 0/732بدست آمده است. جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه مدیران، مهندسان و کارشناسان در شرکت های ساخت و ساز در شهر تهران می باشد. روش نمونه گیری به روش تصادفی خوشه ای و حجم نمونه تعیین شده شامل92 نفر از مدیران و92نفر از مهندسان و کارشناسان صنعت ساخت و ساز محاسبه گردیده است. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردیده، نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که بین توسعه کمی و مدیریت دانش رابطه معناداری وجود ندارد، اما بین مدیریت دانش و توسعه کیفی رابطه معناداری وجود دارد. از بین خرده متغیر های عملکرد منابع انسانی، مشتری مداری دارای بیشترین همبستگی با مدیریت دانش است، بین مدیریت دانش و عملکرد منابع انسانی در سطح مطلوبی همبستگی وجود دارد.

ساخت و ساز، عملکرد، مدیریت دانش