تاثیر عنصر منیزیم بر روند تشکیل ترکیب بین فلزی آلومیناید نیکل تولید شده به روش آلیاژسازی مکانیکی

ترکیب بین فلزی آلومینایدنیکل به علت خواص مطلوبی مانند دانسیته پایین، نقطه ذوب بالا، هدایت حرارتی خوب و مقاومت عالی به اکسیداسیون و خوردگی دارای اهمیت زیادی برای پژوهشگران است. در این تحقیق ابتدا ترکیب بین فلزی نانوساختار آلومینایدنیکل به روش آلیاژسازی مکانیکی تولید گردید. به منظور بررسی فازهای ایجاد شده و مورفولوژی ذرات پودری از آنالیز XRD و SEM استفاده شد. در زمان های اولیه آسیاکاری، ترکیب NiAl طی یک واکنش شدیدا گرمازا بعد از باز کردن درب ظرف تشکیل شد. نتایج نشان داد با افزایش زمان آسیاکاری به دلیل افزایش مقدار انرژی وارد شده به نمونه های پودری، ترکیب NiAl پیش از زمان انتخابی آسیاکاری در ظرف تشکیل می شود. سپس تاثیر فلز منیزیم به عنوان عنصر میکروآلیاژی با مقادیر متفاوت به منظور بهبود خواص مکانیکی به ترکیب مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها حاکی از این بود که افزایش میزان عنصر منیزیم روند تشکیل ترکیب بین فلزی نانوساختار آلومینایدنیکل را تسریع می کند. آنالیزها نشان دادند که با افزایش زمان آسیاکاری تا 80 ساعت کرنش دریافتی توسط ذرات پودر افزایش یافته است و پس از 80 ساعت روند کاهشی در میزان کرنش دریافتی توسط ذرات پودر مشاهده شد. علاوه بر این افزودن منیزیم به ساختار سبب کاهش اندازه کریستالی ذارت شد؛ به طوری که کوچکترین اندازه ذرات ( 6نانومتر) در حضور مقادیر 1 و 3 درصد وزنی منیزیم مشاهده شد.

Keywords:

آلیاژسازی مکانیکی , ترکیب بین فلزی , آلومینایدنیکل