زهرا حیدری قهفرخی - مرتعداری- کارشناسی ارشد- دانش آموخته ی دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دانشگاه شهرکرد
علیرضا داودیان دهکردی - دکتری پترولوژی- استاد- دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دانشگاه شهرکرد
شهرام احمدی - محیط زیست- کارشناسی ارشد- سازمان حفاظت محیط زیست استان چهارمحال و بختیاری
محسن حبیبی - دانشجوی دکتری آلودگی محیط زیست- سازمان حفاظت محیط زیست استان چهارمحال و بختیاری

پدیده گرد و غبار در ردیف بزرگترین مشکلات جدی محیطی در مناطق خشک و نیمه خشک است. در مناطقی که توام با خشکسالی هستند و پوشش گیاهی خاصی ندارند ذرات خاک این مناطق در برابر باد مقاومت از خود نشان نمی دهند و با وزیدن باد ریزگردها به وجود می آیند. هدف اصلی این پژوهش شناسایی مناطق مستعد تولید ریزگردها در سطح استان چهارمحال و بختیاری می باشد. عمده مطالعات بر دشتهای میان کوهی و پهنه های سیلابی و تالاب ها متمرکز شده است که از جمله مناطق مستعد تولید ریزگردها می باشند. عوامل مختلفی بر ایجاد کانون های ریزگرد موثر است. تغییرات اقلیم، منابع آبی، خصوصیات خاکشناسی و تصاویر ماهواره ای جهت شناسایی کانون های تولید ریزگرد مورد استفاده قرار گرفتند. با توجه به نتایج قسمت اعظم دشت شهرکرد از نظر حساسیت به تولید ریزگرد در وضعیت مناسب می باشد زیرا یکی از غنی ترین دشت های استان محسوب می شود. بیشترین میزان استعداد در تولید ریزگرد مربوط به دشت بروجن است که علاوه بر داشتن خاک حساس و داشتن وضعیت بحرانی، کمترین عمق برخورد به آب زیرزمینی را نیز داراست. دشت خان میرزا به نسبت دشت بروجن کمتر ولی با این حال پهنه تالاب خان میرزا در فصول خشک و بادخیز که رطوبت خاک و هوا به کمترین مقدار آن خواهد رسید می تواند یکی از کانون های مولد ریزگرد داخلی محسوب گردد.

ریزگرد، اقلیم، منابع آبی، تصاویر ماهواره ای Modis، استان چهارمحال و بختیاری