بررسی الگوهای مکانی اراضی حوضه ماربر جنوبی سمیرم با رویکرد بوم شناسی سیمای سرزمین

هدف از مدیریت از اکوسیستم ها، حفظ یکپارچگی آنها از طریق حفاظت گونه های بومی و فرآیندهای اکولوژیکی می باشد. برای این منظور باید ساختار، عملکرد و تغییرپذیری مطلوب اکوسیستم را تشریح کرد. هم چنین تفاوت های بین شرایط موجود و شر ایط مطلوب را مشخص نمود. هدف از این پژوهش بررسی الگوهای مکانی اراضی حوضه ماربر جنوبیسمیرم با رویکرد بوم شناسی سیمای سرزمین می باشد. در این پژوهش از تصویر ماهواره لندست مربوط به سال 1388 جهت تهیه نقشه کاربری اراضی استفاده گردید. به منظور بررسی و تحلیل کاربری های موجود در الگوی سرزمین از متریک های تعداد لکه، مساحت هر طبقه، بزرگترین اندازه لکه، نمایه شکل سیمای سرزمین، نمایه پراکندگی و مجاورت و میانگینشکل لکه استفاده گردید. بر اساس نتایج به دست آمده کاربری مناطق صخره ای با 28247 کیلومتر مربع بیش ترین مساحت در منطقه را دارد که 30 درصد منطقه را تشکیل می دهد. مناطق کشاورزی دارای بیش ترین تعداد لکه و کاربری جنگل دارای کمترین تعداد میباشند که به ترتیب با 19 درصد و 10 درصد منطقه را تشکیل می دهند. بیشترین پراکندگی در میان لکه های کاربری مرتع مشاهده می شود که این خود بیانگر وجود این کاربری در تمامی منطقه می باشد. کمترین پراکندگی در کاربری کشاورزی مشاهده می شود که به نوعی حاکی از یکپارچه بودن و نزدیک به هم بودن لکه های این کاربری می باشد.

Keywords:

حوضه ماربر جنوبی , اکولوژی سیمای سرزمین , تغییر کاربری , تجزیه شدگی