مروری بر شیوه های واگذاری خدمات حمل ونقل عمومی (اتوبوس) به بخش خصوصی در 5 شهر دنیا و مقایسه تطبیقی با شهر تهران

برنامه های تعدیل اقتصادی را میتوان در چهار بخش آزادسازی، حذف مقررات، تثبیت و نهایتا خصوصیسازی طبقهبندی نمود. خصوصیسازی فرآیندی است که طی آن کارآیی مکانیزم بازار حیات دوباره پیدا میکند و عملکرد فعالیت اقتصادی دولت و بخش عمومی در محک آزمون قرار میگیرد. در سالهای اخیر سازمانهای اتوبوسرانی در شهرهای مختلف جهان، مدیریت و اجرای خدمات اتوبوسرانی را به بخش خصوص واگذار کرده اند. یکی از نکات بحث خصوصیسازی و مقرراتزدایی در حمل ونقل این است که ارایه خدمات حمل ونقل شهری توسط بخش دولتی ناکارآمد و پاسخی معکوس به نیازهای شهروندان است. هدف از این مقاله مروری بر شیوههای واگذاری خدمات حمل ونقل عمومی (اتوبوس) به بخش خصوصی است. در این مطالعه پس از بررسی تاریخچه خصوصی سازی در حمل ونقل عمومی تهران، به بررسی تجربیات جهانی در این خصوص پرداخته میشود و در نهایت مقایسه تطبیقی مکانیسم و اثرات خصوصیسازی خدمات اتوبوسرانی تهران با 5 شهر موفق در دنیا در این زمینه بررسی میگردد.

Keywords:

تعدیل اقتصادی , خصوصی سازی , مقررات زدایی , حمل ونقل شهری , خدمات اتوبوس رانی