مهدی جاماسب - کارشناس ارشد مهندسی آب، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تهران
مسعود تابش - دانشیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تهران

در سیستمهای توزیع آب، استفاده از مدل جهت شبیه سازی هیدرولیک جریان و شرایط حاکم بر شبکه مورد نظر با اهداف گوناگونی صورت میپذیرد. اصو ً لا ارزیاب یهای مربوط به یک شبکه توزیع آب را به دو مرحله میتوان تقسیم بندی نمود: ۱. قبل از اجرا (در زمان طراحی) ۲. پس از اجرا (در زمان بهره برداری). به دلیل وجود انواع خطاها، استراتژیها و نتیجهگیریهایی که از پروسه مدلسازی حاصل میشود زمانی میتواند مبنای تصمیمات و اقدامات بعدی برای سیستم مورد نظر باشد که مدل بخوبی برای شرایط مختلف مصرف کالیبره شده باشد. در حال حاضر استفاده از ضریب زبری لوله ها به عنوان متغیر تصمیم در روند کالیبراسیون در عموم مدلها رایج میباشد. در صورتیکه علاوه بر ضریب زبری پارامترهای دیگری نیز همانند مصرف در گرهها دارای عدم قطعیت میباشند. در این تحقیق، با در نظرگرفتن پروسه کالیبره نمودن مدل EPANET به عنوان یک مسأله بهینه سازی، سه حالت برای متغیر تنظیمی در نظر گرفته شده است: ۱. زبری لوله های شبکه (ضرایب هیزن‐ ویلیامز) ۲. مصارف گرهی شبکه و ۳. ترکیب هر دو پارامتر. در این مقاله یک مدل الگوریتم ژنتیک تهیه و با مدل EPANET ادغام گردید. برای ارزیابی روند طرح شده انجام کالیبراسیون یک شبکه نمونه در شرایط مختلف مصرف مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. در پایان نتایج انتخاب متغیرهای تصمیم مختلف در فرایند کالیبراسیون ارزیابی میگردد

بهینه سازی، مدل EPANET، کالیبراسیون، الگوریتم ژنتیک، ضریب زبری، مصرف گرهی