امکان سنجی ایجاد شبکه خطوط ویژه دوچرخه در حمل و نقل شهری وبررسی اثرات آن مطالعه موردی شهرجدید پرند

رشد روزافزون میزان ترافیک شهری، موجب به وجود آمدن مشکلات بسیاری از قبیل آلودگی هوا، آلودگی صوتی، ترافیک سنگین و اتلاف زمان کاربران ترافیک در شهر پرند شده است . یکی از راهکارهایی که برای کاهش این معضلات در بسیاری از کشورهای توسعه یافته به مرحله اجرا درآمده است، اضافه کردن دوچرخه سواری به روش های موجود حمل و نقل می باشد که در صورت اجرا ی صحیح می تواند مزایای زیادی را برای جامعه داشته باشد .در این پژوهش، به منظور امکان سنجی ایجاد شبکه مسیرهای دوچرخه در شهر پرند، بخشی کوچکی از شهر که از میدان امام خمینی(ره) آغاز گردیده و پس از عبور از بلوارهای اما خمینی(ره)،جمهوری اسلامی،شهید چمران،علامه مطهری و علامه طباطبایی مجددا به میدان بازمی گردد، مورد بررسی قرار گرفته است .در این تحقیق با استفاده ازمعیار های مکان گزینی خطوط دوچرخه و داده های ترافیکی رینگ مورد بررسی،به نتیجه گیری پرداخته ام. در این مسیر و همچنین توزیع تصادفی پرسشنامه هایی در بین کاربران این مسیرها، پیش بینی هایی در مورد تاثیر احداث شبکه خطوط ویژه دوچرخه بر جریان ترافیک در این محدوده صورت گرفته است .با استفاده از نتایج پرسشنامه ها پیش بینی می شود که در صورت اجرای صحیح طرح، استفاده از وسایل نقلیه موتوری به ویژه تاکسی در این محدوده کمتر شده و استفاده از دوچرخه به عنوانی که روش حمل و نقل انسان محور حدودا 25 برابر خواهد شد.

Keywords:

دوچرخه , معیارهای مکان گزینی خطوط ویژه دوچرخه , پرسشنامه , حجم ترافیک عبوری