امین جمیلی - استادیار دانشکده مهندسی صنایع ،پردیس دانشکده های فنی ،دانشگاه تهران
شهره صادق سا - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده مهندسی صنایع، پردیس دانشکده های فنی، دانشگاه تهران
علیرضا حقیان فرم - دانشجوی کارشناسی دانشکده مهندسی صنایع، پردیس دانشکده های فنی، دانشگاه تهران
مجید علی پناه - دانشجوی کارشناسی دانشکده مهندسی صنایع، پردیس دانشکده های فنی، دانشگاه تهران

همسفری یکی از انواع سیستم های حمل و نقل است که در آن شخصی که به عنوان راننده ی یک وسیله ی نقلیه است برای طی مسیر خود ظرفیت خالی وسیله ی نقلیه ی خود را با کسانی که قصد سفر در همین مسیر را دارند به اشتراک میگذارد. در این تحقیق یکی از طرح های همسفری برای سفر های رفت و برگشتی یک سر خانه روزانه مدل شده و نتایج مطالعه ی موردی شهر تهران مورد تحلیل قرار گرقته است. مدل با برنامه ریزی خطی عدد صحیح مختلط فرموله شده است و علاوه بر این با توجه به نوپا بودن این طرح برای اجرا به طرحی تشویقی برای ایجاد جذابیت به استفاده از آن و حصول تداوم اجرا ارایه گردیده است.این پژوهش میان 49 نفر از دانشجویان دانشکده مهندسی صنایع دانشگاه تهران صورت گرفته است و کارایی سیستم همسفری بررسی گردیده است. در پایان مشخص شده که با اجرای این مدل تا %50 در وقت و هزینه ی افراد صرفه جویی میشود. در نهایت جهت اطمینان از رضایت مندی این طرح جدداﱢم مصاحبه گردید و%83 از جمعیت آماری شرکت کننده از اجرای این طرح استقبال کردند.

حمل و نقل همگانی، همسفری، مسیر یابی بهینه، طرح تشویقی، سفرهای یک سرخانه