بررسی میزان عدم پرداخت بهای خدمات در سازمان اتوبوسرانی مشهد و ارایه روش هایی برای کاهش آن

عدم پرداخت کرایه در وسایل حمل و نقل عمومی در شهر مشهد مساله مهمی است که به سازمان اتوبوسرانی زیانهای مالی سنگینی تحمیل میکند. تحقیق حاضر با هدف برآورد نسبت عدم پرداخت کرایه اتوبوس و زیان مالی ناشی از رفتار مالی مسافران در این شهر انجام شده است. بدین منظور از روش میدانی و اسنادی استفاده شده است. در روش میدانی بخشی از اطلاعات مورد نیاز از طریق مشاهده مشارکتی پنهان و بخشی از مصاحبه نیمه سیستماتیک و بحث گروهی متمرکز به دست آمده است. در روش اسنادی به مطالعه تحقیقات انجام شده در زمینه عدم پرداخت بها و تحلیل تجربیات سیاستگذاری و برنامه ریزی کشورهای مختلف جهان پرداخته شده است. از بین 150 خط اتوبوس، 83 خط انتخاب و حدود 7700 مسافر مورد مشاهده و بررسی قرار گرفته است. از این تعداد 4327 نفر زن و 3405 نفر مرد بوده اند. علاوه بر این در خطوط و سرویس های نمونه مورد بررسی، به منظور کشف دلایل عدم پرداخت کرایه با 180 مسافر و 89 راننده مصاحبه عمیق انجام شده است. یافته های تحقیق حاکی از این است که است نرخ عدم پرداخت کرایه اتوبوس در شهر مشهد 3 .9 درصد است و لذا نظر به اینکه درآمد اتوبوسرانی حاصل نرخ 78 درصدی کارت زده ها در بین مسافران است و اگر تمامی مسافران این سازمان اقدام به زدن کارت مینمودند درآمد این سازمان میبایست به 104 میلیارد تومان در ماه بالغ میشد. به بیانی دیگر سازمان اتوبوسرانی شهر مشهد ماهانه 22 میلیارد تومان از محل کارت نزدن متحمل ضرر میشود.

Keywords:

فرار بلیت , نرخ عدم پرداخت بهای خدمات