ارزیابی و بهبود جانمایی ایستگاههای امداد و نجات شهر رشت در زمان وقوع زلزله

در این مقاله به بررسی پوشش ایستگاههای آتشنشانی و مراکز اورژانس بر شبکه کلانشهر رشت پرداخته شده است. نخست پوشش شبکه در شرایط عادی مورد بررسی قرار گرفته و سپس پوشش این مراکز روی شبکه در شرایط وقوع زلزله تحلیل شده است. بررسی موقعیت ایستگاههای آتش نشانی و مراکز اورژانس به روش تحلیل مکانی انجام شده است. مقایسه این دو حالت نشان می-دهد در صورت وقوع زلزله منطقه گلسار در شمال شهر رشت به کلی از پوشش ایستگاههای آتش نشانی خارج شده و پوشش اورژانس نیز روی این منطقه بسیار ضعیف است. پس از آن دو سناریوی پیشنهادی برای تقویت پوشش شبکه ارایه شده است. در سناریوی اول بدون افزودن هیچ ایستگاه جدیدی تمام ایستگاههامجددا0مکانی ابی شده و میزان پوشش شبکه تحلیل و ارزیابی می شود. در این سناریو شبکه تحت پوشش اورژانس و آتش نشانی به ترتیب رشد 4/5درصدی و 12/5 درصدی داشته اند. سناریوی دوم به افزودن تعداد ایستگاهها و ثابت ماندن مکان ایستگاههای فعلی برای حداکثر کردن پوشش شبکه میپردازد. در نتیجه اجرای این سناریو شبکه تحت پوشش اورژانس و آتش نشانی به ترتیب رشد 3/5درصدی و 9/5درصدی داشته است. در نهایت مشخص شد که در جانمایی مجدد امکانات موجود در صورت امکان پوشش بهتری بدون افزایش ایستگاه جدید در شبکه فراهم خواهد شد.

Keywords:

مدیریت بحران , جانمایی مراکز امدادی , پوشش شبکه