ارایه مدل ناهمفزون تقاضای سفر برای دوچرخه مطالعه موردی: شهر تهران

امروزه افزایش تقاضای استفاده از وسایل نقلیه موتوری منجربه آلودگی بیشتر هوا شده است از این رو توجه به حمل و نقل غیرموتوری مانند دوچرخه به عنوان یک راهکار موازی با سایر راهکارها مورد توجه قرار گرفته ا ست. اما تو سعه حمل و نقل غیرموتوری نیازمند شنا سایی عوامل موثر در ایجاد مطلوبیت و افزایش تقاضا در این شیوه سفر است. از این رو هدف مطالعه حاضر، استفاده از مدلهای انتخاب گسسته به منظور تعیین متغیرهای موثر در افزایش تقاضای استفاده از دوچرخه برای شهر تهران است. بدین منظور پرسشگری از 450 نفر در پنج منطقه یک، چهار، شش، بیست و بیست و دو صورت گرفت. بررسی تحلیل داده ها نشان داد که عدم رضایت از زیرساختها (مسیر ویژه وپارکینگ مخصوص) با 25/8درصد، زمان زیاد سفر با 15/3 در صد بیشترین سهم را در عدم تمایل افراد به ا ستفاده از شیوه سفر دوچرخه دارا هستند. همچنین نتایج حا صل از مدل سازی نشان داد که وجود محل پارک در مقصد و وجود زیر ساخت مناسب برای دوچرخه سواری تمایل به استفاده از دوچرخه را افزایش خواهد یافت. همچنین افرادی که از موتور سیکلت ا ستفاده میکنند تمایل بی شتری به ا ستفاده از دوچرخه نشان خواهند داد. همچنین افزایش زمان سفر تمایل به استفاده از دوچرخه را کاهش خواهد داد.

Keywords:

تقاضای سفر با دوچرخه , توسعه پایدار , مدل لوجیت , انتخاب گسسته