افشین شریعت مهیمنی - دانشیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران
محمدرضا رافعی - کارشناس ارشد برنامه ریزی حم لونقل دانشگاه علم و صنعت ایران

ماتریس پویای مبدا-مقصد، شامل تقاضای متغیر با زمان شبکه های شهری است که ورودی بسیار مهمی برای سیستمهای ITS و مدلهای تخصیص دینامیکی است. برداشت مستقیم این ماتریس نیازمند صرف هزینه و وقت بسیار زیادی است و به همین دلیل در سالیان گذشته مدلهای بسیار زیادی به منظور تخمین این ماتریس با استفاده از احجام ترافیکی ارایه شده است. به طور کلی مدلهای ارایه شده در زمینه تخمین پویای ماتریس را میتوان به دو گروه بر مبنای تخصیص و بدون تخصیص تقسیم بندی نمود. با توجه به اینکه به منظور استفاده از مدلهای بر مبنای تخصیص به ماتریس اولیه دقیق و مدل تخصیص دینامیکی کالیبره شده احتیاج است و حصول این دو شرط در شهر تهران در حال حاضر امکان پذیر نیست، در این مقاله از مدلهای بدون تخصیص استفاده شده است. در مدل ارایه شده با استفاده از احجام شمارش شده ی ورودیها و خروجیها و مقاطع اصلی یک کریدور بزرگراهی و همچنین توزیع زمان سفر حرکت ، و با به کارگیری الگوریتم فیلتر کالمن متوالی نسبتهای مبدا-مقصد تخمین زده میشود. به منظور ارزیابی مدل، ابتدا با استفاده از یک شبکه آزمایشی و داده های فرضی میزان دقت مدل، مورد بررسی قرار گرفت و نتایج مدل ارایه شده در این مقاله با مطالعات گذشته مقایسه گردید که نتایج نشاندهنده بهبود دقت ماتریس تخمینی در شبکههای شلوغ، نسبت به مدلهای پیشین است.

تخمین ماتریس، احجام ترافیکی، کریدور بزرگراهی