مقایسه رفتار رانندگی در کلان شهرهای ایران با استفاده از پرسش نامه رفتار رانندگی مطالعه موردی: تهران و مشهد

در سا لهای اخیر شناسایی جزییات رفتار رانندگی و تلاش برای بهبود عملکرد سیستم حمل ونقل در این حوزه مورد توجه بسیاری از متخصصان قرار گرفته است. پژوهش حاضر با هدف مطالعه و مقایسه رفتار رانندگی در دو کلانشهر ایران (تهران و مشهد)، با استفاده از پرسش نامه رفتار رانندگی بومی سازی شده و توسعه یافته شامل مطالعه رفتارهایی از قبیل تخلفات رانندگی، تخلفات عمد در رانندگی، خطاها، لغزشها و رفتارهای مثبت انجام گرفت. پاسخ گویان شامل 229 نفر از رانندگان تهران و 90 نفر در مشهد بودند. با استفاده از تحلیل عاملی، ساختار رفتارهای نابهجای رانندگان این دو شهر متشکل از 5 عامل بیاعتنایی به قوانین ، تعجیل و عصبانیت ، عدم تمرکز و توجه به حقوق دیگران ، بی توجهی و سرعت و عجله شناخته شد و سپس مشابهت عامل های رفتاری در دو شهر مورد آزمون قرار گرفت. نتایج آزمون مقایسه ای متوسط عامل های رفتارهای نابهجا در دو شهر نشان داد رفتار رانندگی افراد در دسته های شناسایی شده در این دو شهر تفاوت قابل توجهی ندارند. از طرفی، نتایج مقایسه دو مورد از شیوه های رفتاری پرسش شده از رانندگان شامل: استفاده از دنده عقب هنگام عبور از خروجی مورد نظر در بزرگراه و دادن حق تقدم به دیگر رانندگان، نشاندهنده ی وجود تفاوت میان پاسخهای افراد در دو شهر است.

Keywords:

مقایسه , رفتار رانندگی , پرسشنامه رفتار رانندگی (DBQ) , کلانشهرهای ایران