شناسایی عوامل موثر بر مدتزمان پیاده روی در سفرهای تحصیلی با استفاده از مدل خطر شتابان مطالعه موردی: شهر رشت

برنامه ریزان حمل ونقل از جنبه های مختلفی از جمله بهبود شرایط حمل ونقل در جوامع، کاهش مصرف سوخت و کاهش تولید گازهای گلخانه ای تمایل به بررسی شیوه های حمل ونقل غیرموتوری، مانند پیاده روی، در سفرهای روزانه دارند. در این مطالعه به بررسی اثر عوامل محیطی، خصوصیات سفر و مشخصات فردی و خانوار بر مدتزمان سفرهای پیاده تحصیلی در شهر رشت پرداخته شده است. به منظور مدلسازی مدت زمان پیاده روی از مدل خطر شتابان، بر پایه دادههای بدست آمده از مطالعات طرح جامع حمل ونقل و ترافیک شهر رشت، استفاده شدهاست. به این منظور چهار مدل خطر شتابان با فرض توزیعهای نمایی، ویبال، لگ-نرمال و لگ-لجستیک ساخته و مدل برتر مشخص شدهاست. با توجه به نتایج این مطالعه، نسبت معابر فرعی به اصلی و تعادل اشتغال و جمعیت از عوامل محیطی و زمان آغاز سفر، دسترسی به خودروی شخصی و دوچرخه از عوامل غیرمحیطی موثر بر مدتزمان سفرهای پیاده تحصیلی شناخته شدند. نتایج این مطالعه میتواند به عنوان مبنایی در سیاست گذاری برای تشویق افراد به افزایش مدتزمان پیاده روی در سفرهای تحصیلی مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

مدت زمان پیاده روی , سفر تحصیلی , مدل خطر شتابان , رشت